Šumsko – privredno područje „ Mrkonjićko“ smješteno je u zapadnom dijelu Bosne i Hercegovine odnosno u jugozapadnom dijelu Republike Srpske. Nalazi se između 44º 11’ i 44º 34’ sjeverne geografske širine i 17º 15 publike istočne geografske širine.
Ukupna površina šuma i šumskog zemljišta na području ŠPP ,,Mrkonjićko” iznosi 37.086,92 ha, od čega je 29.865,53 ha (80,53%) u državnom vlasništvu, a 7.221,39 ha (19,47%) u privatnoj svojini.
Šira kategorija šuma: | Površina u ha: |
Visoke šume sa prirodnom obnovom | 13,485.13 |
Visoke degradirane šume | – |
Šumske kulture | 1,883 |
Izdanačke šume | 8,208.24 |
Površine podesne za pošumljavanje i gazdovanje | 4,480.00 |
Površine nepodesne za pošumljavanje i gazdovanje | 1,635.05 |
Uzurpacije | 57.42 |
ŠPP „ Mrkonjićko“ podijeljeno je na pet privrednih jedinica:
Privredne jedinice: | Površina u ha: |
Ovčara | 5,290.01 |
Dubička gora | 11,315.56 |
Lisina | 7,875.50 |
Dimitor | 3,845.12 |
Vranovina-Osoje | 1,422.64 |
Površina opštine Mrkonjić Grad iznosi 68.455 ha, pa je stepen šumovitosti 42,9% što je na nivou procentualne zastupljenosti šuma (43%).
Na ŠPP ,,Mrkonjićko” mješovite sastojine zauzimaju površinu 10.766,61 ha odnosno 49%, a čiste 11.052,85 ha tj 51%. u odnosu na ukupno obraslu površinu sa procijenjenom drvnom zalihom.
Prema horizonatalnom raščlanjenju šumske vegetacije u bivšoj Jugoslaviji (Stefanović, 1977), ŠPP pripada zapadno – balkanskom području hrasta kitnjaka i običnog graba (Querco – Carpinetum).
Sa pedogenetskog stanovišta sve stijene zastupljene na ŠPP „Mrkonjićkom“ mogu se svrstati u dvije grupe: karbonatne i kisele silikatne stijene. Pečat geološkoj građi područja daju jedri krečnjaci koji su zastupljeni u svim privrednim jedinicama. Silikatne stijene (rožnjaci, pješčari i škriljci, filiti) su značajno su podređene karbonatnim matičnim supstratima.
Područje Mrkonjić Grada fitogeografski pripada Eurosibirski – sjevernoameričkoj regiji a unutar regije ilirskoj flornoj provinciji koja obuhavata zapadne humidnije krajeve i koja se karakteriše svojstvenim vegetacijskim jedinicama i flornim elementima.
Prema Ekološko – vegetacijskoj reonizaciji BiH (Stefanović, et.al. 1983) šumsko – privredno područje pripada zapadnobosanskom krečnjačko – dolomitnom području oblasti unutrašnjih Dinarida, gdje preovlađuju šume bukve i jele sa smrčom (Piceo – Abieti – Fagetum) i njihove skundarne i trajne tvorevine.
U okviru ovog područja sekundarne šume bukve vezane su samo za masive planine Lisine.
Kao karakteristične fitozenoze, prema tumaču tipoloških karata mogu se izdvojiti:
Prema Ekološko – vegetacijskoj reonizaciji BiH šumsko – privredno područje pripada zapadnobosanskom krečnjačko – dolomitnom području oblasti unutrašnjih Dinarida, koju karakteriše sukobljavanje umjereno – kontinentalne i izmijenjene mediteranske klime, a visoki planinski masivi imaju planinsku klimu.
Najveći dio Mrkonjić Grada pripada brdsko – planinskom području, jer je okružen planinama Lisina (1.467 m), Dimitor (1.483 m), Čemernica (1.338 m), Manjača (1.239 m) i Ovčara (1.576 m). Između planina se nalaze visoravni Podraško polje i Podovi, dok su dolinska područja relativno mala i nalaze se uz vodotoke rijeka.
Planina Lisina je jedno od najbogatijih izvorišta pitke vode u Republici Srpskoj, smatra se da postoji oko 360 manjih i većih izvora.